Święci i błogosławieni Kościoła

• Święci Kościoła Katolickiego
• Portrety Błogosławionych Świątobliwych
• Kanonizacje w historii Kościoła
• Droga do świętości
• Nieznani święci i błogosławieni

„Zanurzmy się w fascynującym świecie świętych i błogosławionych Kościoła! Kto byli ci ludzie i dlaczego ich życie jest dla nas ważne?”

Święci Kościoła Katolickiego

Początki kultu świętych w Kościele Katolickim są tak stare jak sama wiara. Święci, uznanie za które jest wynikiem procesu kanonizacyjnego prowadzonego przez Kościół, to osoby zmarłe mocno oddane Chrystusowi, które żyły życiem nawiedzenia i miłości. Wśród nich są męczennicy, biskupi, zakonnice czy laicy – reprezentują wielowymiarowy obraz cnoty chrześcijańskiej.

Mistyka Kościoła wierzy, że ci ludzie nie dość, że osiągnęli chwałę niebieską po śmierci, ale też mogą przyczynić się dla nas jako orędownicy u Boga. Wierni szukają inspiracji w ich życiu oraz prosić o ich przyczynek w swoich modlitwach. Skupienie na tych postaciach przybliża zgromadzonemu Kościołowi ideały chrześcijaństwa.

Podobnie istotne są postacie błogosławionych. Choć nie doczekały one pełnej kanonizacji i oficjalnego wprowadzenia do liturgii uniwersalnej kościoła katolickiego, zostało potwierdzone ich heroiczną cnót oraz jedno cudowne dzieło za ich przyczyną od czasu śmierci. Często lokalne wspólnoty katolickie mają specjalny nabożeństwo ku czci tych błogosławionych, jako osób bliskich tym ziemiom i kulturze.

Święci i błogosławieni obchodzą swoje święta patronackie z różnym natężeniem w Kościele – od wspomnień, poprzez uroczystości, czy też solennieści. Każdy dzień liturgiczny przypada na pamiątkę kilku spośród nich tak, aby przez cały rok liturgiczny zgromadzić jak najszerszy obraz chwały niebieskiej.

Portrety Błogosławionych Świątobliwych

Pochodzący z najrozmaitszych części świata, błogosławieni i święci stanowią niezwykle barwne tło historii Kościoła katolickiego. Każdy z nich posiada unikalny życiorys, który skrzy się od potężnej wiary, pokory oraz miłości do Boga i bliźnich. Wiele postaci kojarzy nam się z charakterystycznymi atrybutami. Chociażby św. Cecylia zwana patronką muzyki, którą przedstawia się grającą na lutni lub organach, czy św. Antoni Padewski nazywany „Cudotwórcą” znajomym ze swojego niezwykle dynamicznego kaznodziejstwa.

Każdego roku Kościół kwitnie nowymi błogosławionymi i świętymi – portretami pełnymi heroiczności i ofiarnej miłości do Boga. Sańto Subito – Święty natychmiast – to okrzyk wiernych wyrażający pilną potrzebę wyniesienia na ołtarze papieża Jana Pawła II. To chyba najlepszy przykład spontanicznego uznania powszechnej opinii na temat świętości danej osoby jeszcze za jej życia. Na drodze kanonizacyjnej spotykamy także postacie mniej znane, takie jak niedawno beatyfikowany Kardynał Stefan Wyszyński Primate Poloniae – obrońca prawdy i wolności, oddany Maryi.

Niektórzy święci i błogosławieni są wzorami do naśladowania w konkretnych duchowymi warunkach, jak choćby Św. Teresa z Lisieux, która wprowadziła do teologii drogę „małego dziecka”, uproszczoną formę zaufania i miłości do Boga, dostępną dla wszystkich ludzi indiferentnych dla skomplikowanej mistyki. Ceniąc różnorodność tych niebiańskich orędowników można docenić pełnię prawdy ukrytej w słowie Bożym.

Kanonizacje w historii Kościoła

W historii Kościoła katolickiego, proces kanonizacji odgrywa niezwykłe znaczenie. To właśnie on decyduje o tym, kto zostaje ogłoszony świętym lub błogosławionym. Pierwsze kanonizacje miały miejsce w pierwszych wiekach chrześcijaństwa i były związane głównie z męczennikami wiary. Zwyczaj uznawania świętych przez papieża rozpoczął się jednak dopiero w XI wieku za pontyfikatu Jana XV.

Kanonizacja jest długim i skomplikowanym procesem, który skupia się na analizie życia danego człowieka i dokładnym badaniu jego cudów po śmieci. W drodze do kanonizacji są dwie ważne przystanki – beatyfikacja i błogosławienie. Obydwie potrzebują potwierdzenia cudu za wstawiennictwem danej osoby.

• Beatyfikacja to pierwszy stopień oficjalnej procedury kościelnej prowadzącej do wyniesienia na ołtarze.
• Błogosławieni to tytuł nadawany przez kościół ludziom pobożnym którzy pomimo nie będąc jeszcze kanonizowani mają udokumentowany jeden cud za swoim pośrednictwem

Zasady dotyczące procesu kanonizacyjnego zostały wielokrotnie zmieniane i dostosowywane do różnorodnych okoliczności. Obecnie są zdefiniowane przez „Normae servandae in inquisitionibus ab Episcopis faciendis in Causis Sanctorum” – wydany przez Pawła VI w 1979 roku dokument, definiujący dzisiejszy kształt procedury kanonizacyjnej.

Droga do świętości

Liczne figury świętych i błogosławionych Kościoła, jak świetle punkty na firmamencie historii, są wyrazem niekończącej się miłości Boga, który nieustannie wywołuje swoje dzieci do świętości. Droga ku tej metafizycznej doskonałości jest szeroko otwarta dla każdego człowieka; wyróżniającym statusem i chwałą nie jest bowiem darowanym stanem urodzenia, ale wołaniem serca zdolnym odpowiedzieć na Boże wezwanie.

Święci i błogosławieni Kościoła to bezludni podróżnicy drogi do świętości. Nie byli wolni od grzechów czy pokusy – podobnie jak każdy z nas zmagali się ze swoją ludzką naturą. W rzeczywistości, ich życia często były pełne cierpień i tragedii. Każda osoba ma inny sposób postrzegania Boga i dokonywania zmian w swoim życiu na Jego chwałę i cześć. Drogowskazy te ufundowano nam jako inspirację do podejmowania odważnych kroków ku lepszemu jutru.

• Święci obmyśliwszy idee transcendentalistycznego przewodnika przez wiry życia tu i teraz: szanują bliskich, pomagają potrzebującym, modlą się za wszystkich.
• Błogosławieni, którzy stanowią otuchę dla tych dążących do świętości, nie osiągając jej w pełni w swoim życiu. Ich przykład pamięta, że nieustanna walka z naszą słabością jest równie szlachetna i godna uznania.

Nieznani święci i błogosławieni

W bogatej tradycji Kościoła katolickiego liczba świętych i błogosławionych jest ogromna. Kontemplując tę chmurę świadków, często skupiamy się na najbardziej znanych – to naturalne, to ich życie jest nam najczęściej prezentowane jako wzorce do naśladowania. Istnieje jednak wiele innych postaci mniej znanych, ale równie inspirujących i wartych uwagi.

Święci jak Angelico da Fiesole, dominikanin i malarz o ponadczasowym pięknie malowideł religijnych czy Helena Guerra założycielka Instytutu Służebnic Ducha Świętego są często niedoceniani w potocznej percepcji życia sakralnego. Mimo to ich działalność oraz duchowe dziedzictwo miało zasadniczy wpływ na rozwój pobożności w wielu pokoleniach wiernych. Błogosławieni Jak Damasceński czy Katarzyna Jagiellonka również z rzadka dostrzeżeni przez historyków, mają niebagatelny wkład w historię Kościoła.

• Błogosławiony Damasceński (1481-1544), kapitan turecki który porzucił służbę dla Imperium Osmańskiego żeby zostać benedyktynem po spotkaniu z obrazem Matki Bożej
• Błogosławiona Katarzyna Jagiellonka (1526-1583), wnuczka króla Polski, matka królów Szwecji i Anglii, będąc pobożną katoliczką w stanie ciężkiego prześladowania religijnego

Te postacie równie jak inne mniej znane święte i błogosławione kobiety i mężczyźni są potwierdzeniem różnorodności charyzmatów duchowych. Każdy z nich na swój uniwersalny sposób wpływa na ukazanie oblicza miłości Bożej do człowieka.